İcimi dökmek istiyorum arkadaşlar birde tavsiyelerim olucak
ben 25 yaşındayım çocukluğumdan beri hastayım miyopati hastasıyım küçük yaşta yürü biliyordum ama öyle normal insan gibi değil sürekli yere duşerdim hata kafamda harita var düşe düşe kalan izler ile neyse her geçen yıl hastalık kötüye gidiyor sürekli hergun hastanede geçerdi çocukluğum arkadaşlarım top oynardı ebelemece oynardı bende sadece onları izlerdim 13 yaşıma filan geldim artık yureyemez boyuta geldi hastalık artık alıştım hastalığın boyutuna ozamanlari canım agirmiyordu ozaman güçlüydüm kendi ihtiyaçlarımı karşılayacak gücüm vardı ve canimda agirmiyordu geziyordum şen şakrak bir insanım çevrem genişdi ozamanlari gerçi şimdide öyle arkadaşlarım ve sevenim coktu hastalıktan dolayı mıydı bilmiyorum orasını yada Allah'ın bana armağanıydı bilemiyorum neyse.ben nekadsr büyüdükçe hastalık dahada kötüye gitti şuan hastalığın son evresini yaşıyorum o derece kotu gerçi birazda benim hatam var bu konuda kendime hiç iyi bakmadim sürekli sigara içiyordum şuanda içiyorum bırakıyorum ne yaptım etim birakamadim eger ölecek İsem erken ölüm sebebim sigaradır belki kaç yilimi çaldı sigara her neyse 1 hafta geçiyor bakıyorum bir yerimde sorun oluyor canım sürekli agiriyor her an olecekmiş gibi oluyorum pisikolojik alt üst sevdiklerinin gözünün içine baka baka olecem elden birşey gelmiyor çünkü birde ölünce ne olacam nasıl bir hayat beni bekliyecek onun korkusu o pisikoloji zaten ne yazsam anlayamaz kimse yani siz düşünün o derin pisikolojik sorunu neyse diyeceğim şu herzaman sağlığınıza önem verin en basitinden düşünün bademciklerin agirinca düşün dünyayı sana verseler gözünde olmaz dünyanın en güzel meyvelerini getirseler bile gözünde değil hasta olunca hiç birşey insanin aklına gelemz çünkü can tatlıdır bu tatlı canda iyi bakmak lazım sağlık sağlık sağlık başka birşey dinleneyin...
ben 25 yaşındayım çocukluğumdan beri hastayım miyopati hastasıyım küçük yaşta yürü biliyordum ama öyle normal insan gibi değil sürekli yere duşerdim hata kafamda harita var düşe düşe kalan izler ile neyse her geçen yıl hastalık kötüye gidiyor sürekli hergun hastanede geçerdi çocukluğum arkadaşlarım top oynardı ebelemece oynardı bende sadece onları izlerdim 13 yaşıma filan geldim artık yureyemez boyuta geldi hastalık artık alıştım hastalığın boyutuna ozamanlari canım agirmiyordu ozaman güçlüydüm kendi ihtiyaçlarımı karşılayacak gücüm vardı ve canimda agirmiyordu geziyordum şen şakrak bir insanım çevrem genişdi ozamanlari gerçi şimdide öyle arkadaşlarım ve sevenim coktu hastalıktan dolayı mıydı bilmiyorum orasını yada Allah'ın bana armağanıydı bilemiyorum neyse.ben nekadsr büyüdükçe hastalık dahada kötüye gitti şuan hastalığın son evresini yaşıyorum o derece kotu gerçi birazda benim hatam var bu konuda kendime hiç iyi bakmadim sürekli sigara içiyordum şuanda içiyorum bırakıyorum ne yaptım etim birakamadim eger ölecek İsem erken ölüm sebebim sigaradır belki kaç yilimi çaldı sigara her neyse 1 hafta geçiyor bakıyorum bir yerimde sorun oluyor canım sürekli agiriyor her an olecekmiş gibi oluyorum pisikolojik alt üst sevdiklerinin gözünün içine baka baka olecem elden birşey gelmiyor çünkü birde ölünce ne olacam nasıl bir hayat beni bekliyecek onun korkusu o pisikoloji zaten ne yazsam anlayamaz kimse yani siz düşünün o derin pisikolojik sorunu neyse diyeceğim şu herzaman sağlığınıza önem verin en basitinden düşünün bademciklerin agirinca düşün dünyayı sana verseler gözünde olmaz dünyanın en güzel meyvelerini getirseler bile gözünde değil hasta olunca hiç birşey insanin aklına gelemz çünkü can tatlıdır bu tatlı canda iyi bakmak lazım sağlık sağlık sağlık başka birşey dinleneyin...