Çok doluyum nerden başlasam bilemiyorum yav ben hep üzüldüm ya her şeyden kaybettim her şeye hayal ederek baktım bu hayata hep acı gördüm hep dert gördüm He dert verdim sevdiklerime yordum hep su içemedim çay içemedim otobüse bindim hep insanların yardımları ile yaşadım annemi babamı kardeşimi hep yordum hasta bedenimle kendimi yordum ben yoruldum dik durmaktan koşmak istedim koşamadım tek başıma yürümek istedim yürüyemedim insanlara faydalı olmak istedim hastalara yardım etmek istedim soğukta kalan hayvanları ısıtacak ev tutmak istedim karton toplayan ayakabası olmayan çoçuklara ayakabı almak istedim yakınını kaybeden insanlarla sohbet etmek bir nebze olsun yüzlerini güldürmek istedim ölen abimin yerinde ben ölmek istedim şarkı söylemek istedim haykırarak sesim çok iğrenç futbolcu olmak istedim gol atınca bağırmak istedim sabahın 5nde soğuklarda babamın yerine işe gitmek istedim ben hep istedim ama hiç istediğim olmadı olsun olmasın yine eyw ama babam korona olmadaydı keşke ailem korona riski taşımasaydı keşke zaten içim dolu son olay çok derinde üzdü beni kimsenin kimseden kanı daha kırmızı değil korona olan çok insan var doğrudur ama emin olun çok üzüldük her konuda ailecek artık bu üzüntülü şeyleri kaldıramıyoruz senden bir isteğim var ne olursunuz yapmak istediklerimi yapın ne olursunuz mutlu olun ne olurusunuz ailenizle kavga etmeyin hemen şimdi gidin babanıza sarılın annenize sarılın çok geç olmadan lütfen deprem oluyor çocuklar en kazın altında kalarak ölüyor hayat çok acımasız çok çok geçen mezarlığa gitim ölenlerin doğum tarihlerine öldükleri tarihlerine topraklarına baktım saatlerce ağladım hayat çok tuhaf çok bunları yazarken acıdan soğuk terler döktüm hepiniz iyi olun güzel insanlar...